1Բայց ահաւատքի մէջ տկար լինողին ընդունեցէք առանց կարծիքների վերայ վիճելու։ 2Մէկը հաւատում է՝ թէ բամեն բան կարող է ուտել. Բայց տկարը բանջար է ուտում։ 3Ուտողը չ’անարգէ չ’ուտողին. Եւ գչ’ուտողը չ’դատէ ուտողին. Որովհետեւ Աստուած ընդունեց նորան. 4դԴու ո՞վ ես՝ որ ուրիշի ծառային դատում ես. Իր Տիրոջ համար է կանգնում կամ ընկնում. Բայց կ’կանգնի, որովհետեւ Աստուած կարող է կանգնեցնել նորան։ 5եՄէկը օրն օրից աւելի է համարում, իսկ միւսն ամեն օր մէկ է համարում. Ամեն մէկը թող իր միտքը հաճեցնէ։ 6զՕրին մտիկ անողը Տիրոջ համար է մտիկ անում. Եւ օրին մտիկ չ’անողը, Տիրոջ համար չէ մտիկ անում. Եւ ուտողը Տիրոջ համար է ուտում, էորովհետեւ Աստուածանից գոհանում է. Եւ չ’ուտողը Տիրոջ համար չէ ուտում, եւ Աստուածանից գոհանում է։ 7ըՈրովհետեւ մեզանից ոչ ով ինքն իրան համար չէ ապրում, եւ ոչ ով ինքն իրան համար չէ մեռնում։ 8Որովհետեւ եթէ ապրենք՝ Տիրոջ ենք ապրում, եւ եթէ մեռնենք՝ Տիրոջ ենք մեռնում. Ուրեմն թէ ապրենք եւ թէ մեռնենք՝ Տիրոջն ենք։ 9թՎասնզի նոյն իսկ նորա համար էլ Քրիստոսը մեռաւ եւ կենդանացաւ՝ ժոր մեռելների եւ կենդանիների վերայ տիրէ։ 10Բայց դու ի՞նչու համար ես դատում քո եղբօրը, կամ ի՞նչու ես քո եղբօրն անարգում. իորովհետեւ ամենս Քրիստոսի ատեանի առաջին պիտի կանգնենք։ 11Որովհետեւ գրուած է՝ լԵս կենդանի եմ, ասում է Տէրը. Որ ամեն ծունկ ինձ պիտի կրկնուի եւ ամեն լեզու խոստովան լինի Աստուծուն։ 12խՈւրեմն մեզանից ամեն մէկն իր անձի համար պիտի հաշիւ տայ Աստուծուն։ 13Այսուհետեւ այլեւս իրար չ’դատենք. Այլ աւելի այս դրէք ձեր մտքումը, որ ծեղբօր գլորում կամ գայթակղութիւն չ’դնէք։ 14Գիտեմ եւ հաստատ իմանում եմ Տէր Յիսուսումը, կոր ոչ մի բան պիղծ չէ ինքն իրանով. հբացի ով որ մի բան պիղծ է համարում, նորա համար պիղծ է։ 15Բայց եթէ կերակուրի պատճառով քո եղբայրը տրտմում է, դու այլ եւս նորա հետ սիրով չես վարվում, ձքո կերակուրովը մի կորցնիր նորան, որի համար Քրիստոսը մեռաւ։ 16ղԱրդ ձեր բարի բանը չ’չարախօսուի։ 17ճՈրովհետեւ Աստուծոյ արքայութիւնն ուտելիք եւ խմելիք չէ. Այլ արդարութիւն եւ խաղաղութիւն եւ ուրախութիւն Սուրբ Հոգովը։ 18Վասնզի նա որ սորանցում Քրիստոսին ծառայում է, մԱստուծուն հաճելի է, եւ մարդկանց գովելի։ 19յԱպա ուրեմն խաղաղութեան եւ նմիմեանց շինութեան բաների ետեւից գնանք։ 20շԿերակուրի պատճառով մի քանդիր Աստուծոյ գործը. ոամեն բան մաքուր է. Բայց չար է չայն մարդի համար՝ որ գայթակղութիւն տալով է ուտում։ 21պԼաւ է միս չ’ուտել եւ գինի չ’խմել, եւ այն բանը չ’անել՝ որ նորանով քո եղբայրը գլորվում է կամ գայթակղում է կամ տկարանում է։ 22Դու հաւա՞տք ունիս. Քեզ համար ունեցիր Աստուծոյ առաջին. ջերանի նորան՝ որ իր անձը չ’դատապարտէ նորանով, որ ընդունում է։ 23Իսկ նա որ խղճմտանք է անում, եթէ ուտէ դատապարտուած է, որովհետեւ հաւատքից չէ. ռեւ ամեն ինչ որ հաւատքից չէ, մեղք է։